اردوی اصفهان و میتینگ موشهای سیاه!!!
هفته پیش چهارشنبه راه افتادیم اصفهان! چه اردویی بود با اینکه جمعیت نسبتا زیاد (۱۴۰ نفر) بود ولی خوش گذشت. از نتایج مهم اردو میشه به اینها اشاره کرد:
۱- همه اصفهانی ها ، همیشه اصفهانی نیستند. 
۲- ژیان به تعداد کافی!! 
۳- همیشه حواسمون به باتری دوربین باشه مخصوصا وقتی از نوع لیتیوم - یون هست! 
۴- اینکه ۱۶ آذر ، روز دانشجو هست حتی داخل اردو هم نباید یادمون بره ... یار دبستانی من!!
۵- بعضی وقتها شانس در خونه آدم رو میزنه و خوابگاه دخترها و پسرها عوض میشه.
۶- گلاب به روتون ، برای ... هم بعضی جاها ۱۰۰ تومن از دوستان گرفتن!! فقط کم مونده بود ببرتشون روی باسکول!!
۷- از کلمات عقیدتی سیاسی و اینا هیچ وقت نترسید!
۸- دو عدد سعید همیشه همراه خود به اردو ببرید!
۹- سعی کنید همیشه تا جای ممکن به دخترها دروغ بگویید!
***************************************************
میتینگ شنبه موشهای سیاه هم در نوع خودش جالب بود. حداقل اینکه با حضور ۱۳ نفر از اعضا ( که طبق معمول ۷۰-۸۰ درصدش رو ادمینها و مدیران تشکیل میدادند و البته احتمالا ۱۲ نفر بودیم
) رکورد جدیدی از این حیث به ثبت رسید. و همچنین در این بین یک نفر هم به آرزوی چند ماهه خودش رسید و جدیدا شبها زیاد بیدار میمونه! 
پرواز را به خاطر بسپار
باز هم هواپیما ، باز هم سقوط ، باز هم ... 
نمی دونم ، حس و حال نوشتن نیست ... از دیشب تا حالا تقریبا هر چی خبر درباره سقوط بود خوندم ، بعضی از عکسها واقعا تکان دهنده بود.
خدا به بازمانده هاشون صبر بده. امروز دوستم ، فریدون ، یه مطلب قشنگ نوشت که خوندنش هر کدوم از ما رو به خودش میاره. http://www.egolestan.com/item1133913936,,3.html تموم گفته ها رو گفته.
به عنوان یه عضو کوچیک از خانواده ایسنا ، شهادت حسن قریب ، اسماعیل عمرانی و سایر شهیدان این سانحه رو به همه تسلیت میگم.
«اسماعیل عمرانی»! خبرنگار تازه‌وارد ایسنا از دیار کرمان که فقط چند روزی بود مهمان تهرانی‌ها شده بودی، گرچه هنوز بسیاری از ما فرصت دیدارت را نیافته بودیم، اما حتما روح بزرگی داشتی که این‌گونه سبکبال پر کشیدی در اولین ماموریت کاری در ایسنای مرکز.... بچه‌ها می‌گفتند بسیاری از دوستانت را در زلزله کرمان از دست داده بودی، حتما معنای صبر را بهتر از ما می‌فهمیدی...
بازگشت همه به سوی اوست
تمام شد. ظاهرا قسمت این بود.
خدا به خانواده اش صبر بده. یه روزی هم نوبت ما و شما میشه. به قول معروف دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره.