خدایا شکرت!

بحرین حذف شد!

شاید تو این چهار سال هیچ اتفاق ورزشی دیگه ای به اندازه این خبر منو خوشحال نکرده بود! فقط یه پرچم ایران کم بود که تو ورزشگاه منامه بایستی میدادیم دست بازیکنای ترینیداد و توباگو تا باهاش دور افتخار بزنن. شنیدم بعد بازی تماشاچی های بحرینی حسای قات زدن و یه چیزی شد تو مایه های اتفاقات بعد از بازی ایران و ایرلند تو تهران!

بهتر از این دیگه نمیشد! به بدترین شکل ممکن حذف شدن. گل دقیقه ۹۰ اونها رو داور قبول نکرد! خداییش عجب داور شجاعی بود! تازه به خاطر اعتراض بحرینی ها ، یکیشون رو هم اخراج کرد! حقشون بود! خدایا شکرت! دیگه خوش شانسی های اینا تا کی میخواست ادامه پیدا کنه؟ بس بود اون همه که با خوش شانسی و پول نفت و غیره تا همینجاش هم بالا اومدن! راس میگن خدا میخواد حال یکی رو بگیره ، یواش یواش میارتش بالا تا سر مرز یهو همچین میکوبتش که خودش هم نفهمه! قصه بحرین هم دقیقا همین بود! لب مرز صعود به جام جهانی موندن!

ترکیه هم حذف شد! هر چند که زیاد واسم فرقی نمی کرد اما اینکه می دیدم بعضی ها صعود ترکیه براشون خیلی خیلی بیشتر از تیم ملی خودمون اهمیت داشت از این جهت دلم خنک شد! بیشتر از این نمی تونم حرف بزنم چون از طرف همونها متهم به هزار تا چیز میشم!!

اسپانیای نفس من هم صعود کرد. ایشالله این دوره بدشانسی های اسپانیا تموم میشه و جزو ۴ تا تیم خواهیم دیدش! استرالیا و چک هم صعود کردن که خب مبارکشون باشه!

 

فوتبال رو میذاریم کنار! دیروز رفتیم دار آباد اردو!! به همراه ۸ تا از بچه های خوابگاه. چه حالی داد! اولش که راه رو به مدد و لطف مسیریابی بنده اشتباه رفتیم. بعد هم که توپ والیبال رو قایمش کردیم تا موقع برگشتن که مسئول اردو حسابی قاتی کرده بود به خاطرش. برگشتن هم از راه دره برگشتیم که من خودم یه بار قبلا تجربه اش رو داشتم ولی مخالفتی نکردم و بدون دادن تلفات مسبر رو طی کردیم! دوربینم هم خیلی حال داد به من و با اینکه باتریش نصف بود عکسهای خوبی انداخت و خوب دووم آورد! در کل خوش گذشت.

 

دیگه چی؟ هیچی نمونده! جز اینکه یه رفیق خیلی خیلی خوب پیدا کردم! خودش میدونه کیه! حامد جان هر جا هستی موفق باشی.