اللهم عجل لولیک الفرج

شب جمعه به پیشنهاد رضا رفتیم قم. (با رضا احتمالاً در آینده بیشتر آشنا میشید!) همه منظوره خوش گذشت! از یه طرف رضا هی راه به راه ما رو میخندوند از طرف دیگه اون حس قشنگ همیشگی موقع رفتن به قم و جمکران بهم دست داده بود. طبق معمول واسه همه دعا کردم البته این دفعه یه سفارش ویژه هم داشتم! شاید اگه تنها بودم تا صبح توی جمکران میموندم ولی خب هم خودم خسته بودم و هم رضا و اگه میموندیم دوتامون اونجا میخوابیدیم که من کلاً از خوابیدن توی اماکن مذهبی خوشم نمیاد. خلاصه حدودای ساعت یک شب برگشتیم سمت سمت تهران. 

این عکس رو گرفتم، هم برای اونهایی که جاشون خیلی خالی بود و هم برای مواقعی که دلم برای اونجا و صاحبش تنگ میشه: 

 

 به امید روزی که بیاد... اللهم عجل لولیک الفرج ...